Очень воздушническая песня, которую я сегодня заслушивал до дыр. И до слёз. Она охуенна, ребята. Спасибо Заболекарю, что когда-то показал эту группу.
текст (на белорусском)О'кей, тут усё о'кей,
Толькі дыхаць мне з кожным днём цяжэй:
Паветра зусім няма.
Колькі не ўдыхай - усё дарма.
Глядзець на брудны горад і крэмзаць мемуары
Не варта вачэй і не варта рук.
І я гляджу на зоры, і я гляджу на хмары
I слухаю ўласнага сэрца стук.
Падымі мяне па-над зямлёю,
Падымі мяне ў светлы абшар,
Падымі мяне над мітуснёю,
Падымі мяне, паветраны шар.
Ляцець над зямлёй, ляцець,
Бачыць гарады, бачыць сто дарог.
Глядзець на мяне, глядзець
Сумным позіркам будзе мой народ.
На нешта вырашацца прыспеў, напэўна, час.
Паветрам свабоды дыхаю я. Унізе сям'я ды праца
I сто неадкладных спраў, якія сто разоў я адкладаў.
Падымі мяне па-над зямлёю,
Падымі мяне ў светлы абшар,
Падымі мяне над мітуснёю,
Падымі мяне, паветраны шар...
Няхай вы казалі мне пра няўдзячны лёс
Ды пра сумны фінал, але бачыў неба я,
Дыхаў небам я, неба я кранаў.
@темы:
музыка,
лирика,
красота
-
-
27.07.2017 в 00:06То, что текст от одной версии, а звук выложен от другой, так и надо?
-
-
27.07.2017 в 07:11